منصوریان: دفعه بعد آن بنرتان را بشورید!
تاریخ انتشار: ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۷۹۴۹۲
به گزارش "ورزش سه" علیرضا منصوریان، سرمربی فولاد بعد از توقف تیمش برابر آلومینیوم گفت: "به ارباب جراید و رسانه خسته نباشید می گویم. یک سال پر تلاطم در فوتبال ما بود. بالاخره در مسیر زندگی ورزشی، شما همیشه در کنار ما بودید و در مسیری که ما به فوتبال شناخته شویم قدیمی های شما و حالا هم شما برای جوانان ما خیلی زحمت می کشید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
خوشحالم که تیمم با صلابت لیگ را تمام کرد. لیاقت فولاد در جدول مسابقات هفتم نیست. می دانم که این تیم قبل از شروع سال برای کسب سهمیه بسته شده بود. می دانم قبل از من دوستان زحمتشان را کشیدند و بقیه زحمت گردن من افتاد. خیلی خوشحالیم که در مجموعه خوب و با امکانات فولاد هستیم. خسته نباشید می گویم و تشکر می کنم از تیم پزشکی، تیم ماساژورها، دکتر مرادی و تیم تدارکات و مسئولین جراید آقایان ابراهیمی، احیایی و مجموعه عکاسان. از اعضای هیئت مدیرع هم تشکر می‌کنم."
منصوریان در ادامه گفت: "من تقریبا ۱۰ بازی اینجا بودم. در این مدت خیلی یاد گرفتم و توانستیم فعالیت های خیلی خوبی را انجام دهیم و از بچه ها هم تشکر می کنم. اگر به طور اصولی به فوتبال نگاه کنیم ما نتیجه هفتم را داریم و بالاتر از آن هم نمی توانستیم باشیم. در جریان بازی بچه ها زحمتشان را کشیدند اما دو غفلت کردند. ما می توانستیم بعد از ٢-٠ گل سوم و چهارم را بزنیم. بعد از بازی در رختکن به بچه ها گفتم که خدا و بعد فوتبال یک درس بزرگ به شما داد. ٢-٠ بدترین نتیجه است. شما روی ۱-۰ می توانید برنامه ریزی کنید اما روی ۲-٠ نه چون مجبوری جان فشان بازی کنی.
ما هر کاری که می خواستیم انجام دادیم. از شروع نیمه اول که حریف عقب رفت. حتی وقفه هایی هم در بازی به وجود آوردند و ما ناراحت نمی شویم. ما یک مسیری را می‌رویم و آن را سال آینده پر فشار دنبال می کنیم. ما بعد از ٢-٢ هم خیلی شانس برای گل داشتیم. از تک تک بچه ها تشکر کردم. دوستان خبرنگاران بدانید که فولاد با یک هزینه سنگین البته نه نسبت به سه تیم اول استقلال، پرسپولیس و سپاهان، پا به مسابقات گذاشت. فکر نمی‌کنم که هیچ مربی‌ای خودش پای کوره رفته باشد. چون افتخار می کنم پدرم با کارگری شروع کرد و با سرپرستی تمام کرد. رفتم این را هم به بچه ها گفتم. مجموعه فولاد و سهامداران زحمت می‌کشند. این تیم به نوعی افتخار خوزستان و تیم چهارم کشور در نتایج است. "
صحبت های جنجالی منصوریان از این به بعد آغاز شد: "از هواداران مان آنهایی که روبروی من سمت راست هستند دستشان را می بوسم، آن هایی که پشت من هستند دستشان را می بوسم. آن هایی که سمت چپ با بنر می‌آیند هوادار نیستند و من این ها را هوادار فولاد نمی دانم. این ها اگر هوادار فولاد باشند عقل می کنند، احمق بازی در نمی آورند، روز بازی با آلومینیوم دردسر برای تیم درست نمی کنند. اگر با من مشکلی دارند اجازه دهند فصل که تمام می شود، بروید با باشگاه صحبت کنید. یک بنر دارند که کهنه هم شده است، حداقل بنر را عوض کنید کثیف هم شده بود. یک بنر می آورید، یک گوشه پنجاه نفر، بعد نماینده هایتان می آیند سر تمرین با من سلفی می گیرند.
با تمام احترام قسم حضرت عباستان را باور کنیم یا دم خروستان را. روبرو سمت چپ که یواش یواش هم می‌رفتند چپ تر و من احساس می کنم وسطی ها می خواستند دنگشان را جدا کنند. روبرویی ها که دستشان را می بوسم فولادی بودند. آن هایی که می آیند در خیابان من را می‌بینند. اما آن هایی که آن گوشه می نشینند همان جا بمانند. نه که فقط من، بیایید ببینید در رختکن راجع به شما چه می گویند. اگر بازیکنانم از شما دفاع کنند دلم نمی سوزند. بازیکنان من خیلی شما را بی ارزش می دانند. مجموعه من، تدارکات من، پزشکان من و همه اصلا شما را نمی بینند. به خاک پدرم شما که اصلا پنجاه نفر هستید، ما در استادیوم ١٢٠ هزار نفری مربیگری کردیم. بعد می‌گویید ما فولادی هستیم، من نمی دانم کدام فولاد، مگر فولاد دیگری جز فولاد نوین اینجاست. آن فولاد را اگر می‌خواهید تشویق کنید اشتباه آمده آید. آدرس را لیدرها به آن بدهند شاید اشتباه می آیند.
هر دفعه با چه اعتماد به نفسی هم دارند. یک بنر می‌آوردند. بنر را هم دفعه بعد بشوئید، کثیف شده است. می آیید اینجا با شعار مربی خارجی، مربی خارجی. من می‌دانم پشتش چیست. در هر صورت همه هوادارن که عاشق این تیم هستند امروز از بقیه تفکیک شدند. من منصوریان با آن سابقه از سال ١٣٧٠ دارم جلوی آقا سیاوش بختیاری زاده و آقا کوروش و خدریان و علی فرتوت و برادران سه لفته و... هستم.
منبع: ورزش 3
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.varzesh3.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ورزش 3» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۷۹۴۹۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تکیه خاتون‌آبادی، نقش جهانی کوچک در دل تخت فولاد
تکیه خاتون‌آبادی از تکایای تخت‌فولاد است که کاشی‌کاری گنبد آن که روش معرق یا نقوش اسلیمی آراسته شده است؛ در قسمت بالا کتیبه‌ای به خط ثلث با مضمون آیاتی از قرآن به شیوه کاشی هفت رنگ خشتی وجود دارد و در زیر آن نیز از خط کوفی ساقه‌بندی استفاده شده که به تسبیحات اربعه و اسامی امامان اشاره می‌کند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، تکیه خاتون‌آبادی یکی از تکایای اواخر دوران صفوی منسوب به علامه میر محمداسماعیل خاتون‌آبادی است که در دوران حیات او به‌عنوان مدرسه علمیه از آن استفاده می‌شده و با مرگ او و دفنش داخل مدرسه این محل به تکیه تبدیل می‌شود.
این تکیه در شمال تخت‌فولاد، در کنار کوچه واله، مقابل غسال‌خانه سابق که امروزه ساختمان مخابرات است، قرار دارد و ساختار آن عبارت است از یک صحن با ورودی اصلی مستقیم به صحن از طرف شمال صحن، سر درب و سکوهای خسته نشین است.
جبهه غربی صحن دارای یک ایوان در گوشه شمال‌غربی است که مَدرَس و مدفن میر سید محمداسماعیل خاتون‌آبادی در پشت این ایوان قرار دارد که این مدرس به شکل چهار صفه است؛ قبر خاتون‌آبادی در صفه جنوبی آن قرار گرفته و در زیر مدرس نیز سردابی است که محل عبادت و ریاضت خاتون‌آبادی بوده و بالای مدرس اتاقی کوچک مانند است که روی آن اتاق گنبدی نار با کاشی‌کاری معرق و با طرح اسلیمی زیبا و با رنگ غالب لاجوردی و سفید بر زمینه فیروزه‌ای است.
در کل، معماری بنا، به شیوه اصفهان بسیار خوش تناسب و زیبا است؛ در اطراف صحن اتاق‌هایی است که محل سکونت طلاب بوده و بعداً محل دفن بزرگانی از خاندان خاتون‌آبادی شده است؛ جنوبی صحن فضای یک مسجد کوچک تابستانی است و محراب گچی ساده و مقرنس‌های ظریف و زیبا در این مکان نظرها را به خود جلب می‌کند، همچنین در جبهه شرقی یک دالان ارتباطی به صحن تکیه آغاباشی قرار دارد.
این بنا در تاریخ ۱۰/۰۳/۱۳۸۲ شمسی با شماره ۹۰۶۸ در فهرست آثار ملی ثبت شده است.
آخوند گزی در تذکره القبور می‌نویسد: «گویند نانوایی از دست فراش‌های حاکم گریخته در این تکیه آمده و این تکیه مخروبه بوده با خود نیت می‌کند که اگر این مرد بزرگوار و صاحب مقامات است فراش‌های حاکم مرا نمی‌بینند تعمیر این گنبد و اینجا را می‌کنم بعد فراش‌های حاکم آمده توی همانجا را گشته نانوا و را ندیدند بعد آن مرد نانوا تعمیر آنجا را نموده و رفع خرابی آنجا را کرده.»
مفصل‌ترین تزئین، کاشی کاری گنبد تکیه است که به روش معرق یا نقوش اسلیمی آراسته شده است؛ در قسمت بالا کتیبه‌ای به خط ثلث با مضمون آیاتی از قرآن به شیوه کاشی هفت رنگ خشتی وجود دارد و در زیر آن نیز از خط کوفی ساقه‌بندی استفاده شده که به تسبیحات اربعه و اسامی امامان اشاره می‌کند و به روش معقلی در زمینه کاشی فیروزه‌ای کار شده است.
از موارد دیگر کاشی‌کاری می‌توان نمای شمالی تکیه اشاره کرد که نقوش آن در قسمت بزرگ‌تر است و سرمه‌دان با کاشی معقلی فیروزه‌ای و خطوط بنایی اسماً ا… و محمد و علی با کاشی سیاه است و در لچکی‌های کوچک‌تر از کاشی مشکی استفاده شده و مربع‌های بالای دارای نقوش صابونکی ساده است.
میر سید محمداسماعیل خاتون‌آبادی:
فرزند سید محمدباقر، عالم فاضل، عابد زاهد فقیه و مفسر قرآن کریم. از شاگردان ملأ محمدتقی مجلسی، میرزا رفیعا نایینی و ملارجبعلی تبریزی است که سال‌ها امام جماعت و مدرس جامع جدید عباسی (مسجد امام) بوده است.
در اواخر عمر، در تخت‌فولاد مدرسه‌ای بنا کرد و به تدریس، تألیف و عبادت در آن مدرسه مشغول بود و بالغ بر ۳۵ تألیف داشته که از آن جمله «شرح اصول کافی»، «اعتقادیه» و «تفسیر قرآن» در چهارده مجلد است؛ وی ریاضی‌دان، مهندس و ستاره شناس برجسته‌ای بود که شهرت ویژه‌ای به تدریس و تعلیم علوم ریاضی داشت. او همچنین عارفی زاهد و پرهیزکار بود که به نقد تصوف عملی و متمایز نمودن عرفان صحیح شرعی از عرفان غیر شرعی همت گمارد.
در مورد وی گفته می‌شود که برای خود قبری در حجره‌ای در همین تکیه آماده کرده بود، شب‌ها بعد از فریضه مغرب و عشا در میان آن قبر رفته و تهجد در قبر گذاشته و بعد از آن از قبر بیرون می‌آمده، مشغول تألیف کتب از جمله تفسیر قرآن می‌شده است.
میر سید محمدباقر خاتون‌آبادی:
فرزند میر محمداسماعیل، عالم فاضل، فقیه محقق و ادیب، معروف به ملاباشی، نزد جمعی از علما از جمله محمدباقر محقق سبزواری، آقا حسین خوانساری به تحصیل پرداخت؛ میر محمدباقر، دانشمندی مورد توجه شاه سلطان حسین بود و عنوان معلمی او را داشت که پس از اتمام بنای مدرسه چهارباغ در سال ۱۱۱۸ قمری تدریس در این مدرسه به وی واگذار شد و پس از پدرش نیز مقام امامت و مدرسی مسجد جامع عباسی را برعهده داشت. از آثارش «آثار علوی»، «آداب دعا» و «ترجمه مکارم الاخلاق» است.
سید محمدحسین خاتون‌آبادی:
فرزند میرزا محمود، شاعر و ادیب و خوشنویس دانشمند، متخلص به «آزاد»، تحصیلاتش را در اصفهان و نجف به اتمام رسانیده، به تدریس در مدارس اداره فرهنگ مشغول شد؛ وی متبحر در علم الانساب، علوم غریبه، تاریخ، ادبیات نقاشی و طراحی بوده، خطوط ثلث، نسخ و کوفی را خوش می‌نوشت و در اصفهان در مدارس حقایق، جده کوچک و در تهران مدرسه شیخ عبدالحسین، آصفیه، سیروس و در نجف اشرف در مدرسه علمیه نجف تحصیل کرد.
مسلط به زبان عربی و آشنای با زبان‌های روسی، فرانسه و انگلیسی بود و خدمت فرهنگی او در مدارس شهرهای ساوجبلاغ تهران، ابرقو یزد، شهرضا، اردکان، اصفهان و مدرسه چهارباغ بوده و دارای مدال علمی درجه اول از وزارت معارف و اوقاف و صنایع مستظرفه است.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است